"Ik houd niet van labels of hokjesdenken — ze suggereren dat er iets mis is. Toch voelde het als een opluchting om iets te lezen (Prikkels bijten niet) dat zoveel herkenning opriep. Niet omdat het me definieerde, maar omdat het woorden gaf aan mijn voortdurende zoektocht.
Mijn brein lijkt te leven op een dun koord tussen rust en onrust, tussen onder- en overprikkeling. Mijn voelsprieten staan altijd aan, mijn hoofd bruist van ideeën — een popcornmachine vol verhalen. Ik verlang naar regie en overzicht, maar evenzeer naar het onbekende, avontuur en overgave.
Dat spanningsveld ben ik. Ingewikkeld, gelaagd, bijna niet uit te leggen. Soms denk ik dat je mijn hoofd even zou moeten lenen om het te begrijpen.
In de serie 2Dracht verbeeld ik dat innerlijke contrast. Twee portretten van mijn nichtje Sophie - die mijn gevoel geweldig wist te verbeelden -
tonen de uitersten van mijn belevingswereld; twee stillevens laten de stilte ertussen zien. Samen vormen ze een dialoog tussen controle en overgave, tussen voelen en verdragen."
Soms wil je laten zien wat er in je leeft, zonder het letterlijk te zeggen.
Voor 2Dracht, the label heb ik tweedehands kleding bewerkt met een borstzakje uit de serie 2Dracht. Om te
laten zien wat er in me leeft, zonder het letterlijk te zeggen. Een klein detail met betekenis — over wat we meedragen, voelen en soms liever voor ons houden.
Door iets ouds op te waarderen, ontstaat iets nieuws dat meer is dan mode. Het gaat over aandacht, hergebruik en jezelf durven laten zien, op een stille manier. 2Dracht, the label draait om dragen in de breedste zin van het woord — wat we dragen op ons hart, en wat we letterlijk aantrekken.